Za uprzejmą zgodą wydawcy i redaktora portalu periplus.pl Kazimierza Robaka „przedrukowujemy” jego artykuł i przypomnienie opowiadania Julio Cortazara o stewardzie linii lotniczej Rzym – Teheran z międzylądowaniem w Bejrucie i jego fascynacji, a może nawet obsesji oglądania z samolotu małej wysepki Xiros na Morzu Egejskim, położonej z dala od szlaków turystycznych. Stały co do godzin rozkład lotów powoduje, że samolot przelatuje – trzy razy w tygodniu – nad ową wyspą dokładnie w południe i steward (Marini) zostawiając wówczas swoje obowiązki zawodowe ulega pokusie spojrzenia na samotną i zamieszkałą przez kilku rybaków wyspę leżącą pośród intensywnego błękitu morza. W końcu postanawia spędzić wakacje na Xiros i… Opowiadanie Cortazara jak znalazł godne polecenia do przeczytania w czas letniej kanikuły, tym bardziej, że jest .. krótkie.
A ponieważ wszystko ma swój koniec, również wakacje, więc z każdego morza, każdej wyspy trzeba wrócić do domu i tu kolejna cortazarowska perełka – opowiadanie: „Autostrada południowa”. Ale o tym opowiadaniu – poczekajmy na kolejny wpis redaktora periplus.pl. (zs)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Julio Cortázar: Wyspa w południe / La isla a mediodía / The Island at Noon
Lato. A do lata pasuje opowiadanie Julio Cortazara „Wyspa w południe”. Poniżej odsyłacze do przekładu Zofii Chądzyńskiej, do wersji oryginalnej i do tłumaczenia angielskiego.
►► Julio Cortázar: „Wyspa w południe” (ze zbioru Dla wszystkich ten sam ogień, 1966; przekł. Zofia Chądzyńska)
►► Julio Cortázar: „La isla a mediodía” (Todos los fuegos el fuego, 1966)
►► Julio Cortázar: „The Island at Noon” (from All fires the fire, and other stories, 1966; translated from Spanish by Suzanne Jill Levine)
Julio Cortázar (1914-1984), wychowany w Argentynie, większą część dorosłego życia spędził w Paryżu. Jest jednym z najważniejszych prozaików XX wieku, współtwórcą i uczestnikiem tzw. boomu literatury iberoamerykańskiej i nurtu nazwanego realizm magiczny.
Powieści Cortázara rozbijały struktury oparte na ustalonej sekwencji rozdziałów. Grę w klasy (1963; Rayuela), można czytać tradycyjnie, od pierwszej do ostatniej strony, ale można też zacząć od dowolnego miejsca i idąc za numeracją wprowadzoną przez autora, za każdym razem dochodząc do innych zwrotów akcji i rozwiązań.
W opowiadaniach Cortázar potrafił budować wielopłaszczyznowe i wielowymiarowe rzeczywistości, w których nie istnieją granice czasowe i przestrzenne, realność płynnie łączy się z fantastyką, a logika z absurdem. Do perfekcji doprowadził sztukę narracji – potrafił tak konstruować struktury składniowe, by zawrzeć wieloplanowość nawet w pojedynczych zdaniach. Klasycznym przykładem tych zabiegów są opowiadania „Dla wszystkich ten sam ogień” i „Południowa autostrada”.
„Wyspa w południe” pochodzi ze zbioru Dla wszystkich ten sam ogień (Todos los fuegos el fuego; 1966), który zawiera jeszcze 7 opowiadań („Południowa autostrada”, „Zdrowie chorych”, „Połączenie”, „Siostra Cora”, „Instrukcje dla Johna Howella”, „Dla wszystkich ten sam ogień”, „Inne.niebo”).
Yves Tanguy (1900-1955): Nuda i spokój
(L’Ennui et la Tranquilité; 1938; olej na płótnie; kolekcja prywatna)
(kr)
___________________________________________________________________________________________________Kazimierz Robak – filolog, historyk, dziennikarz, żeglarz, obecnie wykładowca akademicki w USA; organizator i uczestnik pierwszej Szkoły pod Żaglami Krzysztofa Baranowskiego 1983-1984 na „Pogorii” (kierownik sekretariatu i nauczyciel); dyrektor i nauczyciel SzPŻ KB na „Pogorii” 2013, 2015 i 2016; redaktor i współwłaściciel https://zeglujmyrazem.com/ i http://periplus.pl/; autor książek, m.in, „Pogorią na koniec świata”, „Szkoła”, „Gibraltar: Cieśnina-Skała-Państwo”, „Żeglarskie 'Kto jest kim’: Krzysztof Baranowski”.