I
Szum morza w otwartym oknie
budzi mnie w nocy znienacka.
Świat leży przy mnie i błyszczy
jak złotych gwiazd pełna tacka.
Godzina druga. Głowonóg dawno już zasnął w ciemności,
pod ciężką głowę podłożył ramię niezmiernej długości …
II
Jedwabne rybki zmęczone
w falbankach tiulowych skrzeli,
spadają sennie daleko, aż do dna czarnej kąpieli,
i te największe, z atłasu, z podszewką cudnie dobraną,
kładą się w ciemną kołyskę i szepcą sobie: dobranoc …
III
W oddali błędnej, najdalszej
chwieje się srebrny krążownik.
Zasnęli już marynarze w rozkołysanej warowni.
I ukwiał zacisnął płatki najciszej i jak najtajniej,
i małe czarne koniki śpią w czarnej głębokiej stajni.
IV
Na morzu wznoszą się fale jak tysiąc ust do księżyca …
Woda ma barwę młodego zieleniejącego żyta …
Maria Jasnorzewska (Pawlikowska)
_________________________________________________________________________________________
Maria Jasnorzewska (Pawlikowska z Kossaków), ur. 1895, czołowa przedstawicielka grupy „Skamander”; poetka o częstych tematach morskich; w r. 1935 poetycka nagroda Zw. Zaw. Literatów Polskich w W-wie za zbiór „Śpiąca załoga; w tymże roku odznaczenie złotym 'Wawrzynem Akademickim” Polskiej Akademii Literatury za wybitną twórczość Literacką. Poezje drukowała w „Skamandrze”, „Wiad. Literackich”, „Drodze”, „Pam. Warszawskim”, „Pionie”. Wydała: „Niebieskie migdały” (1922); „Różowa magja” (1924); „Pocałunki” (F. Hoesick, W-wa, 1926); „Wachlarz, zbiór poezyj dawnych i nowych” (1927); „Dancing, karnet balowy” (1927); „Cisza leśna” (1928); „Paryż” (1929); „Profil białej damy” (1930); „Śpiąca załoga” (1933); „Balet powojów” (1935); kilka wystawianych utworów dramatycznych.
W
(Wiersze i nota o autorze z: „Morze w poezji polskiej” w opracowaniu Zb. Jasińskiego, Główna Księgarnia Wojskowa, Warszawa 1937).