WYBRZEŻE
Meduzy rozrzucone niedbale,
muszle, które piasek grzebie
i ryba, opuszczona przez ale,
jak moje serce przez ciebie
ZMIERZCH NA MORZU
Wybrzeże coraz to bladsze
w liliowej półżałobie
i żaglowiec oparty na wietrze,
jak ja na myśli o tobie.
WESTCHNIENIA
Morze jest dzisiaj smutne. Westchnienia się żalą
przy brzegu porośniętym siwo-złotą sierścią.
Jak pierś wznosi się fala i ginie za falą.
Morze wzdycha falami. Ziemia – moją piersią.
SYRENY
Ogród nad morzem pachnie słodkim groszkiem,
na brzeg wpływają rozpienione treny.
W morzu płaczą syreny,
bo morze jest gorzkie …
Maria Pawlikowska (Jasnorzewska)
___________________________
Maria Jasnorzewska (Pawlikowska z Kossaków), ur. 1895, czołowa przedstawicielka grupy „Skamander”; poetka o częstych tematach morskich; w r. 1935 poetycka nagroda Zw. Zaw. Literatów Polskich w W-wie za zbiór „Śpiąca załoga; w tymże roku odznaczenie złotym 'Wawrzynem Akademickim” Polskiej Akademii Literatury za wybitna twórczość Literacką. Poezje drukowała w „Skamandrze”, „Wiad. Literackich”, „Drodze”, „Pam. Warszawskim”, „Pionie”. Wydała: „Niebieskie migdały” (1922); „Różowa magja” (1924); „Pocałunki” (F. Hoesick, W-wa, 1926); „Wachlarz, zbiór poezyj dawnych i nowych” (1927); „Dancing, karnet balowy” (1927); „Cisza leśna” (1928); „Paryż” (1929); „Profil białej damy” (1930); „Śpiąca załoga” (1933); „Balet powojów” (1935); kilka wystawianych utworów dramatycznych.
Wszystkie utwory wyjęte ze zbioru „Pocałunki”.
(Wiersze i nota o autorze z: „Morze w poezji polskiej” w opracowaniu Zb. Jasińskiego, Główna Księgarnia Wojskowa, Warszawa 1937).